تهیه کننده فیلم های سینمایی «تقاطع» و «مروارید سیاه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: واقعیت این است که سینما در جمهوری اسلامی ایران جدی گرفته نمی شود؛ هنر هفتم در جهان هنر جایگاه شایسته ای دارد که متأسفانه ما در کشورمان همواره به این جایگاه بی توجه بوده ایم و نتیجه بی توجهی مان این شده که با فیلم های سخیف و سطحی روبرو باشیم که در بهترین حالت می توانیم به آن ها عنوان سینمای هندی بدهیم!

وی ادامه داد: بسیاری از فیلم های سینمایی ما با هیچ منطقی سازگار نیستند و اغلب شان تنها برای سرگرمی صرف ساخته می شوند و هیچ گونه بار آموزشی و محتوایی مناسبی برای جامعه ندارند؛ این اتفاق در حالی است که بسیاری از کشورها امروزه از سینما به عنوان وسیله و ابزاری برای رسیدن به خواسته های کلان خود نگاه می کنند و سعی می کنند از این هنر-صنعت بهترین بهره گیری را به نفع اهداف خود داشته باشند.

شفق سپس با بیان اینکه سینما در کشور ما بدل به ابزاری برای آزردن روح و روان مخاطبان شده تصریح کرد: متأسفانه بسیاری از فیلم های سینمایی ما اثرات مخربی برای کانون خانواده در پی دارند و من نمی دانم با کدامین تدبیر و درایت اصلاً به چنین آثاری اجازه ساخت داده می شود!؟

این سینماگر در ادامه این گفتگو یادآور شد: بسیاری از آثار فاخر سینمای ایران در عرصه تاریخ بعد از انقلاب اسلامی در سینمای دفاع مقدس شکل گرفته و بسیاری از فیلم های خوب انسانی و جهانی ما با خمیرمایه کرامت انسانی و ارزش های والای انسانی تولید شده اما اگر امروز دیگر مردم از این گونه فیلم ها حمایت نمی کنند و یا اصلاً این گونه فیلم ها تولید نمی شوند به دلیل آن است که مدیران فرهنگی و سینمایی دغدغه کافی ندارند و سینما را به حال خود رها کرده اند.

وی در همین راستا خاطرنشان کرد: عدم تخصص تیم های مدیریتی سینما و تیم های تولید و ندادن بهای لازم به آثار دفاع مقدس و به کارگیری نیروهای کارآمد باعث شده تا سینما در کشورمان به صورت باری به هر جهت پیش برود؛ اگر مسئولان توجه جدی به سینما داشتند می دانستند که سینما تأثیرش مانند محراب و منبر است اما متأسفانه از این تأثیر آگاه نیستند و از این رو حرمت سینما را نگاه نمی دارند.

شفق سپس با بیان اینکه بسیاری از مدیران فرهنگی و سینمایی هیچ شناختی از عرصه هنر ندارند متذکر شد: بنده به صراحت اعلام می کنم در عرصه فرهنگ آشپز زیاد است؛ ما صدها آشپز داریم که هر کدام شان یک ادویه ای در غذا می ریزند و همین باعث شده تا با سینمایی روبرو باشیم که هیچ چیز درست سر جایش نیست! وقتی به سینما اینطور بی توجهی می شود یقیناً هنرمند واقعی خود را از سینما کنار می کشد. مدیران اگر اندکی به اعتلای سینما توجه داشتند باید به التماس از هنرمندان واقعی و فرهیخته دعوت می کردند که مجدداً به میدان بیایند و برای فرهنگ و هنر این کشور آثار ارزشمند و ماندگار تولید کنند نه اینکه اصلاً وجود این هنرمندان را به حساب نیاورند و سینما را در اختیار افرادی بگذارند که الفبای هنر را نمی دانند!

عضو سابق گروه هنر شورای عالی انقلاب فرهنگی تأکید کرد: عدم شناخت مسئولان از هنر و هنرمند باعث شده تا ما در سینما با انبوهی از فیلم های سطحی دو زاری روبرو شویم که متأسفانه در آن ها حریم شکنی و حرمت شکنی حرف اول و آخر را میز ند! بسیاری از فیلم ها علناً خطوط قرمز را رد می کنند به گونه ای که گاهی این تصور می شود که رد کردن خطوط قرمز در سینمای کشور ما بدل به ارزش شده است!

شفق در همین راستا تصریح کرد: اگر فیلمسازی از خط قرمزی رد می شود باید مثل شمشیری باشد که بر گردن ظالمین فرود می آید، مدیران با او برخورد کنند اما افسوس و دریغ که شاهد این اتفاق نیستیم و همین باعث شده تا محتوای تولیدات سینمایی ما روز به روز با تنزل بیشتری روبرو شود.

این هنرمند در پایان افزود: فرهنگ را فهمیدن سخت است و یک روزه به وجود نمی آید؛ ذکر این نکته ضروری است که دست هایی غیر از مدیران سینمای ایران را اداره می کند. دست های مافیایی خارج از کشور است که برای آدم های پست سینما ارج قائل می شوند، بزرگداشت می گیرند! مدیران شیران بی یال و کوپال هستند که تنها ظاهراً بر مسند قدرت تکیه دارند و همین باعث شده روز به روز سینمای ما از نظر محتوا تهی تر از قبل بشود.